Door: Esther Hulst

De dochter is 6 geworden. Gewoon al 6 jaar. Ik weet nog goed dat ze geboren werd. Wat een magische gebeurtenis vond ik dat. Ik weet dat er vrouwen zijn die niet graag terugdenken aan de bevalling. Ik denk met blijdschap, kracht en overwinning terug aan de geboorte van de dochter. Zo ook op de verjaardag van de dochter.

Een van de mooiste dingen van moeder zijn is dat je de wereld weer even door de ogen van een kind mag ervaren. Als juf ervaar je dit soms al een beetje, maar moet je ook doorgaan met de lesstof. Als moeder heb je meer tijd om echt mee te ervaren. Zo vind ik mijn verjaardag niet zo belangrijk, maar voor een kind dat 6 wordt is er niets belangrijkers te bedenken. Wie mochten er komen op het kinderfeestje? De dochter wilde het liefst de hele klas. Dat vonden wij, de ouders, toch een beetje te veel van het goede. Dus het werden er 15. Ja, echt 15.! Alles beter dan de 21 van vorig jaar! Welk thema voor het feestje? Een thema? De dochter houdt ervan als alles klopt. Zo heeft ze een gouden jungle kamer. Houdt ze van de Kerstboom en dan ook het hele huis versieren. En gaat ze ook thematisch gekleed. Van de week kwam ze helemaal in het roze naar beneden met de tekst: “Het thema van mijn outfit is roze!” Probeer dan maar eens je lach in te houden. Ze was namelijk bloedserieus.

Ze wilde een space-feestje. Een ruimtefeest. Een locatie moest gezocht. Want 15 kinderen thuis in ons rijtjeshuis in Haarlem was wel echt een beetje te veel van het goede. Uitnodigingen gemaakt. Activiteiten bedacht. En er moest natuurlijk ook getrakteerd worden.

Voor ik moeder werd, vreesde ik het moment dat er traktaties gemaakt moesten worden, er activiteiten georganiseerd moesten worden met mensen die ik niet zelf had gekozen. Maar nu ik moeder van een schoolgaand kind ben, vind ik het heerlijk. Ik ben zelfs klassenmoeder. Mijn vriendinnen barstten in lachen uit toen ik het ze vertelde. “Jij?!”, was hun reactie. Maar goed, ik geniet van het moederschap met alles wat erbij hoort. Wel geheel op onze eigen manier, met zakelijke ambities. De taken eerlijk verdeeld over mij en de man, met een uitgebreid netwerk van ouders en schoonouders, BSO en als het nodig is met hulp van andere ouders, die wij in nood dan ook weer helpen.

De dochter zit op de vrije school en daar is het gebruikelijk dat de ouders bij de verjaardagsviering in de kleuterklas mogen zijn. Alle kleuters kennen dit ritueel. De jarige zit met een verjaardagskroon op de verjaardagstroon, en de juf vertelt een verhaal over de levensjaren van de jarige. Zo ook over onze dochter. De juf gaat alle leeftijden langs en voor elk jaar gaat er een kaarsje aan. De jarige mag deze aan het eind van het verhaal uitblazen. De dochter heeft een geweldige kleuterjuf, die we volgend jaar nog gaan missen. Maar voor nu genieten we nog even van haar kwaliteiten. Zo vertelde ze het verhaal van de dochter. Het duurde wel 20 minuten, en alle kleutertjes luisterden aandachtig. Echt knap om meer dan 20 kleuters ruim 20 minuten geboeid te laten luisteren naar alleen een verhaal en wat kaarsjes aansteken. Het geheel bracht mijn gedachten ook weer langs al die jaren en gebeurtenissen van geboorte tot nu. Wat een mooi ritueel om echt even stil te staan bij het leven van de jarige. Na dit verhaal werd het cadeautje verstopt. Een kabouter die echt van haar is. Nadat ze de kabouter had gevonden, mocht de traktatie uitgedeeld worden. Alle kleuters maakten van hun handen een kommetje, en de dochter met haar twee hulpjes vulden de kommetjes met zelfgemaakte cupcakes in papieren space-vormpjes. Het thema moest natuurlijk wel helemaal doorgevoerd.

De dochter was zo trots op deze dag. Dat ze zes was, dat ze had uitgedeeld, dat je juf zo mooi verteld had en dat ze een “echte” kabouter had gekregen. Wat fijn om mee te mogen ervaren dat de wereld nog zo klein kan zijn als je 6 wordt.