Door: Anouk Briefjes

Als deze blog uitkomt ben ik jarig. Negendertig jaar! In mijn hoofd ben ik nog lang niet zo oud, maar denk ik dat ik veel jonger ben. Ik moet soms nadenken hoe oud of ik ben en dan denk ik altijd dat ik lieg. Terwijl als je kind bent, vind je het superstom wanneer een volwassene zijn leeftijd niet weet. Nu snap ik het wel. Gewoon totale ontkenning van het ouder worden. En dat terwijl, toen ik dertien was, ik loog over mijn leeftijd. Ik zei toen altijd dat ik achttien was, kwam ik ook mee weg, want ik was vrij lang voor mijn leeftijd. Totaal niet realiserend dat het niet handig is om daar niet eerlijk over te zijn. Maar ook dat hoort bij die leeftijd, dat je niet overziet wat de consequenties zijn als mensen denken dat je ouder bent dan dat je daadwerkelijk bent.

En nu is mijn tweede verjaardag wéér in een lockdown. Vorig jaar dacht ik nog: “Mijn volgende verjaardag zal ik wel weer op een normale manier kunnen vieren.” Maar ik had al mijn twijfels, aangezien je bij de meeste pandemieën rekening moet houden dat het minstens twee jaar duurt. Ook hoopte ik erop dat er snel een vaccin zou komen. Ik had eigenlijk moeten hopen dat we supersnel konden prikken, want wat gaat het langzaam voor mijn gevoel.

Toch vind ik verjaardagen vaak lastig. Wel of geen feestje? Wie nodig je uit? En als je dan toch een feestje geeft en je nodigt mensen uit, komen ze dan wel? En wat moet ik in godsnaam vragen voor cadeau? Overigens weet ik na mijn verjaardag altijd wel wat ik had moeten vragen.

Je verjaardag is het moment om na te denken over wat je het afgelopen jaar hebt gedaan. Zo’n moment heb ik ook met oud en nieuw of bij het vernieuwen van bijvoorbeeld mijn rijbewijs. Dan denk ik, wat heb ik in die tien jaar gedaan? En waarom moet ik hem nu alweer verlengen. En waarom mag je niet lachen op de pasfoto? Dat is toch helemaal niet handig als je wordt aangehouden. Dan wil je toch dat de agent een vrolijk gezicht ziet en dat je dan toch geen boete krijgt, omdat je zo lief lacht op je foto van je rijbewijs.

En een tip: hou rekening met de dag wanneer je een paspoort of rijbewijs verlengt. Ik heb ooit mijn paspoort verlengd op 11 september. Ik ging daarna met dat paspoort naar Amerika en dan bleven ze wel erg lang kijken op mijn paspoort. Eerst had ik niet door waarom ze dat deden, want ze begrijpen daar volgens mij buitenlandse paspoorten niet helemaal. Pas later realiseerde ik me dat die datum meteen een nare associatie oplevert. Bij de volgende verlenging van mijn paspoort heb ik bewust maar een andere datum uitgekozen.

Eerder kon ik balen van alweer een jaar ouder worden. Nu denk ik: ‘ik heb deze leeftijd gehaald.’ En denk ik aan vrienden die deze leeftijd niet hebben gehaald. Ouder worden, gezond zijn, het lijkt soms vanzelfsprekend, maar helaas is dat niet zo. Daarom feest vieren en proosten op je verjaardag.

En ik hoop oprecht dat ik volgend jaar als ik alweer veertig word (man wat klinkt dat oud), ik mij weer druk kan maken over hoe ik het vier en met wie en of iedereen wel komt. En wat ik in godsnaam dan moet vragen. Misschien dat ik, nu ik wel weet wat ik vragen moet, meteen maar alvast een lijstje ga maken.