Door: Esther Hulst

Eens in de zoveel tijd worden we door een school gevraagd een ouderavond te verzorgen. Hartstikke leuk, vooral in combinatie met voorstellingen voor de leerlingen. Toch zie ik er vaak een beetje tegenop. Ouderavonden zijn logischerwijs altijd in de avond. Dat betekent midden in de spits vertrekken om op tijd op de school te zijn en laat weer naar huis. Niet thuis eten. En sinds ik zelf moeder ben ook oppas regelen. Want mijn man, acteur, regisseur en docent, werkt meestal ’s avonds. Om dan nog maar te zwijgen over de enorm lange dag die het dan wordt. Zo had ik de laatste keer dat we een ouderavond speelde, ’s ochtend al 2 keer gespeeld in Friesland. Allemaal super leuk maar ook heftig om om 5 uur op te staan en ’s avonds om 22:30 pas weer naar huis te rijden.

Toch speel ik ze graag ouderavonden. Ten eerste omdat we (bijna) altijd in de aula op een podium spelen. En de actrice in mij vindt dat stiekem toch echt een feest. Van ouders krijg je na afloop ook altijd applaus, wederom maakt mijn acteurshart een sprongetje. Van leerlingen krijg je niet altijd een applaus simpelweg omdat ze niet weten dat dat erbij hoort. Ja, echt die scholen heb je. Of omdat ze zo verbaasd zijn dat het afgelopen is, er helemaal in zaten en het gewoon vergeten. We stoppen op de climax zodat we genoeg stof tot nabespreken hebben. Vandaar soms het gebrek aan applaus.

Dit zijn echter niet de belangrijkste redenen. Applaus leuk, podium leuk. Maar wat ik echt te gek vind als de voorstelling en de nabespreking voor ouders en docenten net zo goed werkt als voor de leerlingen. Dat ouders na afloop wijzer zijn dan voor ze binnen kwamen. Voor we beginnen worden we meestal voorgesteld door de rector of voorzitter van de oudercommissie. Daarna nemen wij het woord. We vragen de ouders hun mobiel op stil te zetten en weg te leggen, maar vooral vragen we hen hun innerlijke puber aan te spreken. Dus niet te lang nadenken, niet weloverwogen maar vol op de impulsen.

De eerste paar minuten van de voorstelling kijkt iedereen stil en aandachtig. Tot de eerste grap. Natuurlijk, ouders lachen om andere dingen dan hun kinderen. Ze lachen vooral minder vaak, minder hard en minder ongeremd. Maar wanneer de eerste lach valt weet ik dat we ze hebben. De ouders ontspannen en laten de voorstelling overzicht heen komen als waren ze allemaal weer pubers.

Jongeren bezigen nou eenmaal schuttingtaal en wij (in veel mildere mate) dus ook. Maar als na afloop de nabespreking begint, is er altijd wel een ouder die dat juist als pluspunt aanhaalt. Het is zo herkenbaar zeggen de ouders dan. Als jonge moeder mag ik hopen dat het hier in huis ooit mee zal vallen, ijdele hoop weet ik uit mijn zwerm ervaring. Maar toch… De nabespreking doen we aan de hand van dezelfde stellingen als voor de kinderen. We vragen eerst naar de mening van ouders en daarna vertellen we wat we zoal terugkrijgen van leerlingen. Ouders hebben vaak veel meer vragen dan leerlingen. Gewoonweg omdat ouders vaak helemaal niet weten hoe sociale media werken of zoiets simpels als locatie live delen in What’s app niet weten te vinden. De meeste vragen beantwoorden we maar ze zijn ook altijd een goede opmaat naar onze afsluiting. Onze grootste tip: vraag het aan je kind. Ga met je kind in gesprek over hoe iets werkt. Door een open gesprek te voeren kom je waarschijnlijk ook meer te weten over hoe jouw kind ermee om gaat. Misschien is het spannend ben je bang dat je kind denkt dat je achterlijk bent. Maar waag het er eens op. Het zal je meevallen hoe lief je stugge puber ook kan zijn als je je echt interesseert voor wat er in hun wereld omgaat.

Ouders kunnen er ook niets aan doen dat ze net als hun pubers de weg in sociale media nog niet gevonden hebben. Ik hoop dat we nog lang een brug kunnen zijn tussen ouders en leerlingen. Hoewel ik me ook afvroeg: zal ik over 12 jaar ook zo op een ouderavond zitten wanneer mijn dochter in de brugklas zit? Ik hoop dat dit werk me dwingt op de hoogte te blijven en met alle veranderingen mee te gaan. Maar ik denk ook dat wanneer het om je eigen kind gaat je niet genoeg informatie kan inwinnen. Op naar de volgende ouderavond. Op naar een podium en applaus.