Door: Anouk Briefjes

Overal lees ik het, onze nieuwe generatie jongvolwassen vanaf 2010 wordt nu de snowflake generation genoemd. Een generatie die denken dat ze specialer en gevoeliger zijn dan anderen. Ontstaan door een opvoeding waarin constant wordt bevestigd hoe speciaal je wel niet bent. Waarin je beschermd wordt tegen de boze buitenwereld. Waarin zo politiek correct mogelijk over dingen worden gesproken, want je mag niet gekwetst worden. Ze hebben niet geleerd om met teleurstellingen om te gaan en lopen daar nu tegen aan in het volwassen leven.

Nou ik ken zeker mensen buiten deze leeftijd die ook zich gedragen als sneeuwvlokjes en genoeg jonge mensen die een stuk nuchterder zijn.

Special snowflake komt uit boek Fight Club van Chuck Palahniuk. In dit boek zegt op gegeven moment een personage ‘You are not special. You are not a beautiful and unique snowflake.’ Oftewel je moet niet zo zeuren, doe normaal, je bent niet specialer dan iemand anders.

Wat me opvalt aan die generatie is dat ze erg veel situaties lastig vinden, bijvoorbeeld nieuwe sociale situaties, collega’s met een andere kijk op de wereld. Dat is eigenlijk al heel zwaar voor ze.

Dat ze gaan voor hun passie (wanneer ze rijke ouders hebben) en niet snappen dat mensen ook gewoon werken om te kunnen leven. Ze vinden dat ze altijd hun hart moeten volgen, want dat is tijdens hun opvoeding erin geramd.

Ze hebben ook vaak iets onder de leden, burn-out of bore-out verschijnselen, stress, hoofdpijn noem maar op. Er is altijd iets aan de hand en als iemand anders iets heeft, dan hebben zij dit ook meegemaakt alleen net even wat erger.

Maar de meeste moeite heb ik met het ontzettende politieke correct zijn. Incorrecte grappen kunnen echt niet gemaakt worden. Hoe je iemand noemt, grappen over religie, ras, sekse, politiek, het mag allemaal niet, want stel je voor dat je iemand kwetst.

En dit heeft volgens mij steeds meer invloed op de hele maatschappij. Misschien is het een tegenbeweging naar de tijd hiervoor waarin alles kon en mocht. Alleen lijkt het nu of we doorslaan naar de andere kant.

Cowboys en indianen mogen niet meer. Tegen Eskimo’s moet je zeggen Inuit, want anders beledig je ze. Inuit zijn overigens maar een klein gedeelte van de Groenlandse bewoners, dus eigenlijk beledig je volgens mij meteen iedereen die daar dan weer niet bij hoort. Je mag niet meer zomaar iemand aanspreken met hij of zij en ga zo maar door.

Ik vraag me af of dit ook invloed heeft op de enorme preutsheid wat er heerst. Er worden extreme abortuswetten aangenomen. Als er een tepel op een foto te zien is op sociale media wordt die meteen weggehaald.

Zijn we met zijn allen gevoeliger geworden? Worden grenzen weer aangescherpt? Of gaat het zo goed met ons, dat we ons druk willen maken over dingen, waarvan je denkt, ja echt wereld problematiek of champagne problems.

Laten we gewoon weer lachen om incorrecte politieke grappen en ons zorgen maken over echt gevaarlijke situaties, zoals een mazelen epidemie of een oorlog. En laten we ons lekker speciaal voelen wanneer we dat willen zijn, alleen laten we ons nooit beter voelen dan een ander.