To-do-list

Door: Esther Hulst

Zoals altijd is de week voor de kerstvakantie druk. Theatergroep Zwerm speelde nog even 12 voorstellingen in 4 dagen. Verzorgden we met TheaterChallenge een zeer geslaagde Kerstpresentatie in Rotterdam, met Vibes een ware kerstmusical in Bloemendaal, een TheaterChallenge-avondvoorstelling in Sneek, en de nieuwe acteurs werden ook nog ingewerkt… Niet echt de week om je to-do-list leeg te krijgen.

Er moesten ook nog 2 offertes uit, een nieuwsbrief geschreven en verstuurd, ik moest nog afscheid nemen van iedereen en de kerstborrel moest voorbereid. Oh… waarom kwam de kerstvakantie niet twee weken later? Het is natuurlijk nooit een optie om de kerstvakantie te verplaatsen maar meestal werk ik stiekem toch nog een beetje door. Vind ik ook fijn want anders zou ik me ook maar een beetje gaan vervelen. Maar ja… dit jaar is alles anders want ik ben zwanger. Die to-do-list moet leeg!

Terwijl er allerlei teams onderweg zijn om bovenstaande tot een succes te maken. Zit ik met 4 nieuwe acteurs en actrices in het repetitiehok. De planning is krap maar blijkbaar hebben we zulke leuke, kundige en enthousiaste mensen aangenomen dat het lukt. Na 6 dagen repeteren en 2 dagen try-outen kent (bijna) iedereen 3 voorstellingen. Yes, ik kan iets van mijn to-do-list strepen.

Vrijdagochtend, de kerstborrel moet voorbereid. Ik open mijn laptop om de Zwerm-bingo voor te bereiden en zie mijn to-do-list… Kak, de 2 offertes, de nieuwsbrief en mijn eigen afscheid staan er nog op… Dat afscheid improviseer ik wel. Check.

Ik begin met de bingo. Om het aangenamen met het nuttige te combineren hebben we een bingo bedacht. 35 scenes uit alle Zwerm-voorstellingen corresponderen met 35 nummertjes in de bingomolen. Er wordt een nummertje gedraaid en staat jouw naam achter de betreffende scene moet je die ter plekke spelen. Resultaat: complete chaos maar ook de kans om de zowel tekst als mise-en-scene en intenties weer even op te frissen. Ik selecteer met een noodgang de leukste scènes, mix en match de acteurs en klaar. Weer een taakje dat ik kan wegstrepen.

Ik pas de offertes aan, schrijf de begeleidende mail en check: weer een taak van mijn to-do-list. Dan de nieuwsbrief… Ik open het programma en zie dat ik die al had geschreven. Na wat kleine aanpassingen kan ook deze taak van mijn to-do-list. Whoehoe! Dit gaat lukken, begin ik te denken.

Na een heerlijk, uitgebreide lunch begint om 13:00 het ‘officiële’ programma met een techniekworkshop voor de Zwerm-acteurs die we in wedstrijd vorm hadden gegoten. De vga-kabels, stekkers en snoeren vlogen in het rond. De instellingen op de Zwerm-laptop schoten alle kanten op. Maar uiteindelijk is het iedereen gelukt om het digi-bord, met de goede filmpjes en geluid aan de praat te krijgen. Opgelucht haalde ik adem. Iedereen kan het nu zelf. Weer een klusje van mijn to-do-list. Nu kan ik echt bijna met verlof.

Daarna de bingo. Ook die gaat goed. Teksten worden aangescherpt, mise-en-scenes herhaald. Iedereen speelt alsof zijn leven ervan afhangt. Wat een fijn team hebben we toch, bedenk ik me. Ik kan weer een taakje van mijn to-do-list afvinken.

De bingo-spullen worden opgeruimd en de borrel kan beginnen. Broodjes worden gesneden, smeersels uitgestald en drinken ingeschonken. Tegen het eind van de borrel is het moment daar: mijn afscheid. Er wordt gespeecht, ik krijg een cadeau en dan is het mijn beurt: afscheid nemen… Oh jee, die had ik in alle drukte van mijn to-do-list geschrapt. Ik slik. Kijk rond en begin te praten. Ik ben misschien niet helemaal onmisbaar, maar mijn taken worden wanneer ik geniet van de rust en de baby, voortreffelijk overgenomen. Ik kan zeggen dat ik met vertrouwen mijn verlof in ga. De telefoon wordt beantwoord, offertes eruit gedaan, voorstellingen gespeeld, TheaterChallenges gegeven. Kortom het komt echt allemaal goed. Bedankt allemaal voor jullie inzet. En nu ga ik met verlof. Die speech improviseer ik wel.