Uitspraken

Door: Anouk Briefjes

‘Juf er is maar één zeemeermin op het plaatje en wij willen alle drie de zeemeermin spelen? Dus hoe moeten we dat nou doen?’ ‘Dan maak je er toch gewoon drie zeemeerminnen van?’ ‘Mag dat?’ ’Natuurlijk mag dat, niemand heeft gezegd dat het niet mocht toch?’ Drie meisjes van acht zijn diep gelukkig! Opgelost. En eindelijk valt het kwartje dat je “out of the box” mag denken bij een creatief vak. En dat alles wat je bedenkt ook nog mag en goed is.

Een jongen van vijftien, die in de ochtend al aangaf dat hij absoluut geen zin had en eigenlijk gedwongen was door zijn docent om mee te doen met de theaterles, zegt in de middag, nadat diezelfde leraar vroeg wat hij van de les vond: ‘Nou, het valt wel mee.’ Wat volgens die docent een enorm compliment is. Ik hoor een andere leerling uit dezelfde klas tegen de docent zeggen: ‘Dit is echt de leukste dag van mijn leven.’

Een klas VMBO leerlingen mag aan mij vertellen wat hun eerste indruk is over mij. Vervolgens leg ik aan de leerlingen uit, dat andere mensen dit ook bij hen doen. Leerling: ‘Waarom doen mensen dat?’ ‘Waarom hebben we eigenlijk altijd meteen een (voor)oordeel over iemand, zonder dat we met diegene gesproken hebben?’

Ik doe een vertelpantomime met peuters. Een klein dikkig jongetje steekt zijn vinger op na het verhaal en zegt: ‘Dit is zo leuk, mag het nog een keer?’ Ik smelt.

Ouders nadat hun dochter op het podium stond om te vertellen hoe het was om een film te regisseren. ‘Dat ze naast je staat en ontspannen vertelt aan een groot publiek hoe het was, dat hadden we nooit gedacht. Wat is haar zelfvertrouwen gegroeid, dank je wel!’

Professionele acteur vlak voor de voorstelling. ‘Ik trek het niet, ik ben bloednerveus, wat moet ik doen?’ Ik doe een simpele fysieke ontspanningsoefening met hem. Hij kijkt me aan, zucht diep. ‘Dank je wel, ik ben er weer.’

Jaren later kom ik een oud-leerling tegen, die ik zeker tien jaar geleden acteerles heb gegeven. ‘Ik ben je zo dankbaar, door jou ben ik naar de toneelschool gegaan.’

Je vergeet snel, dat je iets betekent voor iemand. Dat je voor iemand een dag, een week, een jaar of zelfs een leven veranderd. Op een positieve manier. En misschien is dat maar bij één op de honderd, of duizend. Ik ben er dankbaar voor.